Video. "We zijn noch voor noch tegen prostitutie": In Bordeaux steunt Poppy's mobiele team prostituees

In Bordeaux reist Poppy's team met haar mobiele eenheid naar prostitutielocaties. Deze aanpak is gebaseerd op een oordeelloze aanpak en is erop gericht om een luisterend oor, zorg en ondersteuning te bieden aan mensen die betrokken zijn bij prostitutie.
De motor van de vrachtwagen slaat af als ze in de verte twee caravans zien staan, geparkeerd in een afgelegen hoekje aan de rand van Bordeaux. Die dag, 22 juli, bestaat het team uit Camille Escaich, Poppy's coördinator, en Stéphane Desforges, een leerkracht in het speciaal onderwijs. De straat om hen heen ziet eruit als een verwaarloosde buurt. "Ze komen wel zodra hun cliënt weg is," fluistert Stéphane, terwijl hij de omgeving afspeurt. Ondertussen laadt hij de belangrijkste spullen achterin de auto: condooms, glijmiddel, zwangerschapstests en medische benodigdheden.
Eenmaal per maand reizen leden van deze structuur, verbonden aan La Case – een medisch-sociale vereniging – rechtstreeks naar prostitutielocaties in en rond Bordeaux om prostituees in hun truck te verwelkomen. De instelling, opgericht in 2018, ondersteunt dit publiek door middel van dagelijkse opvang in hun pand in het centrum van Bordeaux. "Sommigen kunnen niet naar ons toe komen, dus hebben we ervoor gekozen om naar hen toe te gaan ", legt Camille Escaich uit. Vanuit deze wens werd in 2021 de mobiele eenheid opgericht, waarmee ze hun missie konden voortzetten: prostituees onvoorwaardelijke zorg bieden.
Van 13 tot 84 jaarHet hele team van Poppy – bestaande uit seksuologen, maatschappelijk werkers en psychologen – is opgeleid in snelle diagnostische oriëntatietesten (TROD), waarmee hiv, syfilis, hepatitis B of C kan worden opgespoord, en is bevoegd om de uitslagen bekend te maken.
"Koffie of thee?" vraagt Stéphane, terwijl hij een paar kopjes pakt. De kleine ruimte achterin de auto wordt, gedurende een stop, een vertrouwelijke en gastvrije plek. Hier verwelkomen ze voornamelijk vrouwen, maar ook mannen en transgenders. Ze komen uit alle lagen van de bevolking, zijn tussen de 13 en 84 jaar oud, zijn slachtoffer van mensenhandel of identificeren zich als sekswerker (SWT).
"Door ze regelmatig te zien, kunnen we controleren of alles goed gaat. Na verloop van tijd zien we dat ze op ons wachten", zegt de coördinator. Want deze maandelijkse bijeenkomst beperkt zich niet tot gezondheidspreventie. "Het geeft ze de gelegenheid om even te pauzeren, openlijk te praten over hun praktijken... Of juist over iets heel anders", legt Stéphane uit. "Hier kunnen ze eindelijk hun waakzaamheid laten varen."
KlantboeteSarah* vertelt over haar aanstaande vakantie: misschien een weekje naar de Pyreneeën. Dan vertelt ze over haar zoon, die in Parijs is gaan werken en absoluut niets mag weten van de situatie van zijn moeder. Marie* vat haar realiteit samen in één zin: "Ik ben wie ik ben van 9.00 tot 13.00 uur. Daarnaast heb ik een sociaal leven, vrienden en een gezin."
"Ik doe dit om te eten, niet om Louboutins te kopen."
Op haar 65e werkt ze vanuit haar truck en is ze al meer dan veertig jaar prostituee. Ze zegt botweg: "Ik doe dit om te eten, niet om Louboutins te kopen." Voor haar zijn organisaties zoals Poppy essentieel. "Ik bespaar op condooms en voor alles wat met mijn pensioenpapieren te maken heeft, kon ik bij Camille terecht."
Als de wet uit 2016 over het criminaliseren van cliënten ter sprake komt, reageert ze botweg: "Het maakte ons kwaad. Niemand zet ons het mes op de keel als we een cliënt krijgen. Laten we dus vrij zijn om onszelf te prostitueren! Als ik besluit om 's ochtends tien mannen gratis te bedienen, heeft niemand er iets over te zeggen. Maar als ik betaald word, dan is dat een probleem." Ze pauzeert, neemt een trek van haar sigaret en voegt eraan toe: "Breng de prostitutie weer onder controle, met speciale ruimtes voor meisjes. Dan vallen we tenminste niemand lastig en kunnen we veilig werken."
Van de straat naar het netIn slechts een paar jaar tijd hebben de leden van Poppy's een afname van straatprostitutie opgemerkt. "Vroeger waren er bijna 600 mensen in Bordeaux. Nu zijn het er nog maar een honderdtal. Sinds de wet van 2016, en met de coronapandemie, hebben we gemerkt dat het publiek massaal heeft geïnvesteerd in de digitale wereld", legt Camille Escaich uit.
Om dit te bereiken, creëerde Poppy Rose , een online interventiesysteem dat jaarlijks bijna 3000 mensen bereikt. Met haar dagcentrum, mobiele unit en online systeem zet Poppy haar missie voort: "Wij zijn noch voor noch tegen prostitutie. Wij ondersteunen mensen simpelweg in hun vrije levenskeuze. Als iemand wil stoppen, helpen wij hem daarbij. Als hij ervoor kiest om door te gaan, ondersteunen wij hem om de risico's te minimaliseren en zijn gezondheid te beschermen."
*Voornamen zijn veranderd .
SudOuest